Plots toch Franstalige belangstelling voor omvang 'transfers'

Franstalig België wil nu zelf weten hoe groot 'de transfers' zijn, de geldstromen tussen noord en zuid, van Vlaanderen naar Wallonië en Brussel. Decennia lang werd iedereen die dat durfde te onderzoeken, verguisd. Er wáren geen transfers, en als ze er waren, waren ze een terechte uiting van 'solidariteit', en solidariteit ter discussie stellen, was politiek incorrect. Punt.

Geleidelijk veranderde dat. Toen een wijziging van de financieringswet op stapel stond, moesten de geldstromen ook wel berekend worden. Het gerenommeerde Franstalig politiek studiecentrum Crisp wijdt er zijn jongste 'Courrier' aan, althans aan een van drie transferkanalen: de financiering van de deelstaten. De twee andere - de sociale zekerheid en de gewone federale uitgaven - blijven buiten beeld.

De Crisp-onderzoekers schatten dat de Vlamingen elk jaar 1,278 miljard euro afgeven. Goed 700 miljoen gaat naar het Waals (517 miljoen) en het Brussels (191 miljoen) Gewest. En nog eens 570 miljoen gaat naar de Franse Gemeenschap, die ook nog eens 336 miljoen krijgt van de federale overheid. Crisp brengt ook de 'perverse effecten' van die transfers in kaart: - de inkomenparadox: de overheid van het armste gewest, Wallonië, had na de herverdeling méér geld per inwoner dan de overheid van rijk Vlaanderen; - de armoedeval: de Waalse overheid kreeg méér als de Vlamingen rijker en de Walen armer werden.

Het Crisp weet nog niet wat de nieuwe financieringswet oplevert. Het Vives-studiecentrum (KU Leuven) zegt dat het dit volgende maand berekend zal hebben.